SCHORZENIA AUTOIMMUNOLOGICZNE

Co to jest choroba autoimmunologiczna?

Choroby autoimmunologiczne są obecnie dość częste. Szacuje się, że dotknięte jest nimi 2–8% populacji ludzkiej, z czego przeważającą większość stanowią kobiety. Choroba może rozwinąć się w każdym wieku, choć częstość zdecydowanie wzrasta w przypadku osoby starszej.

Na czym polega istota reakcja zapalnej 

Reakcja zapalna jest sama w sobie ważną strategią układu odpornościowego, dzięki której możliwe jest efektywne przeciwdziałanie wrogom, którzy wniknęli do danego obszaru ciała. Taki region ciała należy wówczas odizolować od reszty, a następnie wyłączyć szkodliwy czynnik, usunąć już uszkodzoną tkankę, naprawić zniszczenia i w ten sposób wdrożyć proces powrotu do zdrowia. Typowymi objawami stanu zapalnego są zaczerwienienie, opuchlizna, podwyższona temperatura w danym obszarze ciała, ból i zaburzenia funkcjonowania – spowodowane przez szereg procesów biochemicznych, w których udział biorą liczne substancje semiochemiczne, takie jak hormony tkankowe, histaminy i prostaglandyny. W ten sposób układ odpornościowy reaguje nie tylko na drobnoustroje chorobotwórcze, ale także na ciała obce czy na bodźce zewnętrzne, np. na wysoką temperaturę. W przypadku choroby autoimmunologicznej jest to reakcja na własną tkankę organizmu. To tutaj rozwija się stan zapalny, sterowany przez cytokiny. Pojawienie się cytokin prozapalnych, „przywołujących” także limfocyty T i B – co jeszcze bardziej nasila zapalenie – oraz w końcu cytokin wyhamowujących zapalenie i kończących cały proces jest w normalnych warunkach cyklem samoograniczającym się i dokładnie wyregulowanym. Jeśli jednak proces ten wypadnie z równowagi, cytokiny sprzyjające stanowi zapalnemu stają się stroną dominującą, a zapalenie problemem przewlekłym.

Obecnie wiele przemawia za tym, że za pojawieniem się choroby autoimmunologicznej stoi złożone zjawisko, na które składa się więcej czynników. Dziś główny punkt badań nad chorobami autoimmunologicznymi stanowi odszyfrowanie, jakie to czynniki oraz ich ukierunkowane leczenie, a także ,przede wszystkim  sposoby zapobiegania im w odpowiednim czasie, by nie zdążyły spowodować żadnej choroby. Nawet jeśli nieprawidłowo działający układ odpornościowy wpływa niekorzystnie na różne narządy i tkanki, efektem czego są rozmaite obrazy chorobowe, można z dość dużą pewnością powiedzieć, że wszystkie choroby autoimmunologiczne mają podobne tło. Wciąż jednak niejasne jest, co tak naprawdę je wyzwala – albo raczej, o jakiej kombinacji czynników możemy mówić.

Patogeny wywołujące lub podejrzewane o wpływ na choroby z autoagresji

Wiele czynników zakaźnych oraz obciążeń wiąże się z rozwojem chorób autoimmunologicznych. Zjawisko to jest wyjaśniane przez teorię molekularnej mimikry. Jest ona związana z podobieństwem pewnych antygenów bakterii czy wirusa do komórek człowieka. Z tego powodu przeciwciała wytworzone przez zdezorientowany lub wadliwie działający system odpornościowy do walki z tymi patogenami mogą zaatakować własne tkanki.

Czynniki, które mogą wpływać na choroby autoimmunologiczne :

-geny

-infekcje bakteryjne i wirusowe

-obciążenia mytotoksynani

-obciążenia toksynami

-niedobory w systemie odporności

-dieta

Polecamy specjalistyczny test identyfikacyjny  przy chorobach autoimmunologicznych. Test  obejmuje sprawdzenie obecności  różnych chorób i zaburzeń autoimmunologicznych oraz czynników, które mogą je wywoływać lub wzmacniać u danej osoby.

Czynniki zewnętrze mają zwykle decydujący wpływ na rozwój lub nawroty reakcji autoimmunologicznych. Dlatego warto zdiagnozować obciążenia organizmu pod względem obciążeń  z różnych źródeł takich jak  patogeny (bakterie wirusy, grzyby, pierwotniaki ,przywry), toksyny, metale ciężkie i szczepionki związanymi z występowaniem autoagresji.