TERAPIA MISAMI TYBETAŃSKIMI

Jak się okazuje dźwięk też może mieć działanie lecznicze. Na co dzień każdy z nas jest otoczony przez dźwięki, niektóre z nich irytują i drażnią, a inne z kolei mają działanie łagodzące i wprawiające w dobry nastrój. Najnowsze badania wykazały, że na dźwięki reaguje nie tylko nasz układ nerwowy ale też komórki. Mają one zdolność pochłaniania dźwięków o odpowiedniej tonacji wpadając przy tym w rezonans i powodując odpowiednie reakcje całego organizmu. Terapia misami tybetańskimi wywodzi się z himalajskiej tradycji szamańskiej Bon Po, liczącej 18 tys. lat.

W Europie doceniona została dopiero w XX wieku. Dźwięki wydobywające się z mis wnikają w ciało dotykając każdą komórkę i wprawiając ją we właściwą wibrację. Dlatego ten rodzaj „masażu” jest nazywany masażem komórkowym. Dociera do najgłębszych partii ciała harmonizując stan fizyczny, psychiczny jak i duchowy. Podczas zabiegu osoba wprowadzana jest w stan głębokiej relaksacji, w której umysł pozostaje w harmonii, a ciało uwalniane jest od napięć i blokad. Właśnie w tym stanie likwidowane są negatywne myśli i bezproduktywne przekonania. Misy tybetańskie wydają wszystkie dobroczynne dla naszego ciała dźwięki, a doskonale wyspecjalizowani masażyści wiedzą jakie strefy ciała są szczególnie wrażliwe na ich działanie.

Masaż zapewnia

  • Lepsze ukrwienie, które wpływa na przebieg procesów metabolicznych w poszczególnych częściach układu nerwowego;
  • Zwolnienie z bóli głowy, sztywności karku, bóli kręgosłupa i innych
  • Zwiększenie elastyczności mięśni
  • Zastrzyk energii dla organizmu
  • Relaks i lepszy sen
  • Szybsza rekonwalescencja po porodzie
  • Lepsze krążenie krwi i system drenażu limfatycznego
  • Złagodzenie bądź całkowite uwolnienie się od objawów : bólu głowy, sztywności karku, bólu kręgosłupa i innych


Przeciwwskazania do masażu

  • u chorych gorączkujących;
  • w krwotokach lub przy zagrożeniu ich wystąpienia;
  • w chorobach zakaźnych;
  • w ostrych stanach zapalnych;
  • w epilepsji
  • w chorobach skóry, którym towarzyszą pęcherze, wypryski i przerwanie ciągłości;
  • w III i IV stadium choroby Burgera;
  • w jamistości rdzenia;
  • w zapaleniu szpiku kostnego z przetokami;
  • w łamliwości kości;
  • we wczesnych stanach po załamaniu kości;
  • przy niektórych owrzodzeniach podudzi;
  • w stanach ropnych;
  • w zapaleniu żył;
  • w chorobach psychicznych
  • przy świeżych zakrzepach;
  • w daleko posuniętej miażdżycy;
  • w niewyrównanych wadach serca;
  • przy występowaniu tętniaków;
  • w okresie ciąży;
  • w okresie menstruacji;
  • w chorobach nowotworowych