Terapeutyczny zabieg wywodzący się z Indyjskich technik medycyny ajurwedyjskiej. Podstawową zasadą działania jest masaż przy pomocy olejków skomponowanych specjalnie na potrzeby leczenia różnych schorzeń.

Mieszanki komponowane są ze szczególnie dobranych ziół i olejków mających właściwości rozgrzewające, chłodzące, oczyszczające, uspokajające, antyseptyczne, energetyzujące, odżywiające, regenerujące, detoksykujące, etc.   Abhyanga obejmuje masaż głowy, twarzy, dłoni, stóp oraz przedniej i tylnej strony ciała. Ma na celu zrelaksowanie, odżywienie skóry i przywrócenie naturalnej równowagi psychofizycznej pacjenta. Masażysta rozpoczyna zabieg od całkowitego natłuszczenia ciała podgrzaną mieszanką ziół i olejków. Następnym etapem jest masaż z uwzględnieniem naturalnych kanałów energetycznych i punktów witalnych rozlokowanych w ciele człowieka. Zabieg Abhyanga doskonale relaksuje i wycisza, poprawia odporność, modeluje sylwetkę, przyspiesza produkcję hormonów, wzmacnia system nerwowy i siły witalne.

Masaż zapewnia

• Lepsze ukrwienie, które wpływa na przebieg procesów metabolicznych w poszczególnych częściach układu nerwowego;
• Zwolnienie z bóli głowy, sztywności karku, bóli kręgosłupa i innych
• Zwiększenie elastyczności mięśni
• Zastrzyk energii dla organizmu
• Relaks i lepszy sen
• Szybsza rekonwalescencja po porodzie

• Lepsze krążenie krwi i system drenażu limfatycznego
• Złagodzenie bądź całkowite uwolnienie się od objawów : bólu głowy, sztywności karku, bólu kręgosłupa i innych

Przeciwwskazania do masażu

• u chorych gorączkujących;
• w krwotokach lub przy zagrożeniu ich wystąpienia;
• w chorobach zakaźnych;
• w ostrych stanach zapalnych;
• w epilepsji
• w chorobach skóry, którym towarzyszą pęcherze, wypryski i przerwanie ciągłości;
• w III i IV stadium choroby Burgera;
• w jamistości rdzenia;
• w zapaleniu szpiku kostnego z przetokami;
• w łamliwości kości;
• we wczesnych stanach po załamaniu kości;
• przy niektórych owrzodzeniach podudzi;
• w stanach ropnych;
• w zapaleniu żył;
• w chorobach psychicznych
• przy świeżych zakrzepach;
• w daleko posuniętej miażdżycy;
• w niewyrównanych wadach serca;
• przy występowaniu tętniaków;
• w okresie ciąży;
• w okresie menstruacji;
• w chorobach nowotworowych